بیماری های خود ایمنی

فهرست مطالب:

تصویری: بیماری های خود ایمنی

تصویری: بیماری های خود ایمنی
تصویری: بیماری های خود ایمنی دکتر فرهاد نصر چیمه Auto Immune Diseases Dr Farhad Nasr Chimeh 2023, سپتامبر
بیماری های خود ایمنی
بیماری های خود ایمنی
Anonim

بیماری های خود ایمنی نشان دهنده گروهی از بیماری ها است که با بیش فعالی سیستم ایمنی بدن مشخص می شود ، که باعث از بین رفتن بافت ها ، سلول ها و اندام های سالم بدن خود می شود.

در شرایط عادی ، سیستم ایمنی بدن است که بدن را در برابر عوامل آسیب شناختی حاصل از اطلاعات ژنتیکی خارجی محافظت می کند. عملکرد سیستم ایمنی بدن نتیجه تعامل بین چندین نوع سلول به نام آنتی بادی است. به لطف سیستم ایمنی بدن با موفقیت با بدن خارجی و عوامل عفونی مبارزه می کند. در برخی موارد ، فعالیت سیستم ایمنی بدن باعث واکنش های پاتولوژیک می شود. به عنوان مثال ، اینها آلرژی هستند ، که در آنها علیه برخی از آنتی ژن ها به شدت واکنش نشان می دهد و می تواند به یک وضعیت تهدید کننده زندگی منجر شود.

بیماری های خود ایمنی نمایانگر طرف دیگری از پاسخ غیر طبیعی سیستم ایمنی بدن است. در آنها ، اجزای منفرد موجود در سیستم قادر به شناسایی خارجی از بافتهای خود نیستند ، که این باعث واکنش نادرست و بیش از حد تهاجمی به مورد دوم می شود. در بسیاری از موارد ، این بیماری ها به دلیل نقض یک مانع موجود است که از دسترسی سلول های مناسب به برخی از بافت های بدن جلوگیری می کند.

علل بیماری های خود ایمنی

دلایل ظاهر بیماری های خود ایمنی کاملا مبهم و بسیار متناقض هستند. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد این شرایط براساس ویژگی های ژنتیکی و فردی هر فرد است. تحریک بیماری های خود ایمنی نتیجه عملکرد محیط خارجی است. این عمل را می توان در تجربه یک وضعیت بسیار استرس زا ، قرار گرفتن در معرض سموم ، مصرف برخی از داروها ، تأثیر برخی از میکروارگانیسم ها بیان کرد. در بیشتر موارد ، این بیماری ها ارثی هستند ، اما فقدان چنین مواردی از این قاعده مستثنی نیست.

بیماری های خود ایمنی تعداد آنها زیاد است ، زیرا تقریباً هر عضوی می تواند تحت تأثیر آنها قرار گیرد. شایع ترین آنها بیماری قاعده ، بیماری آدیسون ، بیماری هاشیموتو ، دیابت نوع یک ، هپاتیت خود ایمنی ، بیماری التهابی مزمن روده ، میوکاردیت ، تعداد زیادی از بیماری های پوستی و مفصلی است. تمام بیماری های ذکر شده تاکنون موضعی هستند ، اما بیماری های سیستمیک نیز وجود دارد بیماری های خود ایمنی. شایعترین آنها بیماری شوگرن ، اسکلرودرمی ، لوپوس اریتماتوز سیستمیک است. در بسیاری از موارد ، بیماری های خود ایمنی با یکدیگر ترکیب می شوند.

علائم بیماری های خود ایمنی

قرص
قرص

علائم بیماری های خود ایمنی بستگی به این دارد که کدام اندام تحت تأثیر قرار گرفته است. شدت تظاهرات چه خواهد بود ، یک ویژگی کاملاً جداگانه است. ضایعات می توانند بسیار شدید ، حتی ناتوان کننده باشند و در برخی موارد تشخیص بیماری کاملا تصادفی است زیرا هیچ تظاهراتی وجود ندارد. برای بیماری های خود ایمنی محدودیت سنی تعیین نشده است. برخی از آنها بیشتر در کودکان دیده می شود ، برخی دیگر در سن کار رخ می دهد ، برخی دیگر در سنین پیری.

تشخیص بیماری های خود ایمنی

تشخیص بیماری های خود ایمنی بر اساس تصویر بالینی و انجام تعدادی از مطالعات آزمایشگاهی و تصویربرداری انجام می شود. یکی از مهمترین رویکردها اثبات واکنش ایمنی پاتولوژیک در بدن است. این روش معمولاً با جداسازی اجسام خودایمنی مشخصه بیماری خاص انجام می شود.

درمان بیماری های خود ایمنی

متأسفانه ، درمان کامل این نوع بیماری امکان پذیر نیست. با این حال ، امروزه ، دارو کنترل و کاهش سرعت پیشرفت آنها و همچنین جبران عملکرد ارگان آسیب دیده را ارائه می دهد.هر بیماری خود ایمنی به طور جداگانه و همچنین به ویژگی های خاص ارگانیسم فرد نزدیک می شود.

با این حال ، گروه های اصلی داروهایی که برای درمان و کنترل بیماری های خود ایمنی استفاده می شوند ، کورتیکواستروئیدها ، سرکوب کننده های سیستم ایمنی و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی هستند. آنها تعدادی عوارض و عوارض جانبی ایجاد می کنند ، اما هنوز جایگزین آنها یافت نشده است.

مقاله آموزنده است و جایگزین مشاوره با پزشک نیست!

توصیه شده: