2023 نویسنده: Brian Parson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-08-25 12:32
پریتونیت چیست
پریتونیت یک بیماری التهابی حاد است که شامل پوشش اندام های شکم و قسمت داخلی دیواره شکم است که صفاق نامیده می شود. پریتونیت بیماری است که نیاز به جراحی فوری دارد ، در غیر این صورت نتیجه کشنده است. یکی از مهمترین دلایل پریتونیت نفوذ باکتریها به حفره شکم است. اینها می توانند پنوموکوک ، استرپتوکوک ، انتروکوک ، گونوکوک ، کولیباسیل باشند. در موارد نادر ، پریتونیت می تواند توسط محصولات سمی مختلفی که وارد حفره شکم شده اند ، ایجاد شود. علل ایجاد پریتونیت چندین هستند
پریتونیت آپاندیس - در بیش از 50٪ موارد پریتونیت رخ می دهد. دلیل آن التهاب آپاندیس / آپاندیسیت است ، در مواردی که به درستی تشخیص داده نشود و التهاب صفاق را بپوشاند.
پریتونیت سوراخ شده - در نتیجه سوراخ شدن دیواره اندام توخالی شکم / معده ، روده بزرگ یا کوچک / و ریختن محتوای آن در حفره شکم رخ می دهد.
پریتونیت کولسیستو پانکراس - این بیماری در اثر بیماری های پانکراس یا کیسه صفرا ایجاد می شود.
پریتونیت آسیب زا - این نوع پریتونیت ناشی از آسیب هایی است که اندام های شکمی را تحت تأثیر قرار می دهد. اینها آسیب های شدید - خونریزی ، زخم چاقو یا پارگی در ناحیه است.
پریتونیت بعد از عمل - به عنوان یک عارضه پس از عمل هایی که در آن حفره شکم باز می شود ، رخ می دهد.
پریتونیت زنان - این شامل تمام شرایط سیستم تولید مثل زنان است که می تواند باعث پریتونیت شود. اینها پارگی کیست ، کولپیت ، آدنکسی ، بیماریهای مقاربتی است.
علت آن هر چه باشد پریتونیت به طور کلی ، بدن به روشی مشابه واکنش نشان می دهد ، که می تواند به سه مرحله تقسیم شود.
التهاب موضعی - این مرحله اولیه است پریتونیت که در آن التهاب هنوز محدود است. اولین علائم شروع می شود ، اما با مداخلات پزشکی به موقع بیمار فرصت زنده ماندن را پیدا می کند.
مرحله سمی - حمله بسیاری از مواد سمی به خون آغاز می شود. آنها با رشد روند التهابی در بدن تشکیل می شوند. وضعیت فرد مبتلا به شدت رو به وخامت است.
مرحله شوک سپتیک - مواد سمی انباشته شروع به تحت تأثیر قرار دادن حتی کوچکترین رگهای خونی حاشیه می کنند. گسترش و اختلال در تأمین خون طبیعی آنها آغاز می شود. این اندامها را بدون خونریزی ترک می کند. بیمار تقریباً هیچ شانس زنده ماندن ندارد.
علائم پریتونیت
علائم اصلی این وضعیت خطرناک بسیار ناگهانی اتفاق می افتد و همیشه سو of ظن پریتونیت را ایجاد می کند. درد مشخصه ترین علامت است. قوی و غیر قابل تحمل است ، ناگهانی اتفاق می افتد و به شدت غیر قابل تحمل است. لمس یا فشار دادن معده غیرممکن است. شکم بسیار سخت است زیرا عضلات آن تحت تأثیر قرار می گیرند.
مشخصه که بیمار استفراغ می کند ، اما این وضعیت دردناک را تسکین نمی دهد. علائم اضافی تب و زبان خشک شده است. نبض شتاب می گیرد و مقادیر بیش از 100 ضربان در دقیقه را به دست می آورد. بیمار عرق سرد دارد ، ویژگی های صورت بسیار تیز است. سیاهی زیر چشم به دست می آید. لازم است بلافاصله به دنبال کمک پزشکی باشید.
تشخیص پریتونیت
شاخص اصلی که دکتر را به فکر انداخت پریتونیت معاینه اولیه بیمار و علائمی است که او تجربه می کند. شکم سخت و مقاومت عضلانی برای تشخیص کافی است. در فرم اولیه پریتونیت ، آزمایشات اضافی مانند آزمایش خون ، سونوگرافی و اشعه ایکس مورد نیاز است.هرگونه درد شدید شکمی را می توان با پریتونیت اشتباه گرفت ، که با تعدادی مطالعه می توان آن را روشن کرد. موارد خطرناکی وجود دارد که پریتونیت بیماری دیگری محسوب می شود. این زمان برای وخامت بیشتر می دهد و خطر مرگ را افزایش می دهد.
درمان پریتونیت
درمان پریتونیت نیاز به مداخله فوری جراحی دارد که در بیشتر موارد نجات دهنده زندگی است. حفره شکم توسط یک جراح باز می شود ، برافروخته می شود و علت روند التهابی پیدا می شود. روند بهبودی باید توسط پزشک کنترل شود ، زیرا شدت بیماری زیاد است.
فقط مداخله پزشکی به موقع و کافی می تواند جان قربانی را نجات دهد. برای جلوگیری از شیوع عفونت در صفاق باید روند التهاب اندام های شکمی متوقف شود.
تغذیه در پریتونیت
پس از عمل ، باید با دقت به تغذیه بدن نزدیک شد. مصرف روزانه غذا باید به وعده های غذایی بیشتری در طول روز تقسیم شود ، اما به مقدار کم. از مصرف غذاهای بیش از حد چرب و سرخ شده و همچنین محصولات هضم نشده باید خودداری شود. از غذاهایی که دستگاه گوارش را تحریک می کنند - محصولات خیلی گرم ، تلخ یا شور - استفاده نکنید.
نوشیدنی های گازدار ، سیگار کشیدن و الکل کاملاً ممنوع است. توصیه می شود که این فهرست شامل شیر و محصولات لبنی ، آب میوه های طبیعی و مایعات بیشتر ، میوه های له شده باشد. شما می توانید به تدریج به یک رژیم غذایی متنوع تر بروید ، اما انتقال باید با دقت و به تدریج انجام شود.
مقاله آموزنده است و جایگزین مشاوره با پزشک نیست!
