
2023 نویسنده: Brian Parson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-08-25 12:32
سارکوئیدوز چیست
سارکوئیدوز یک بیماری التهابی است که در اثر عفونت بافتی ایجاد می شود. این می تواند در هر قسمت از بدن رخ دهد ، اما اغلب در ریه ها یا غدد لنفاوی شروع می شود. این بیماری اغلب در افراد بین 20 تا 40 سال دیده می شود.
علت این بیماری مشخص نیست ، اما تصور می شود به دلیل ناهنجاری در عملکرد طبیعی سلولهای ایمنی باشد. در خیلی از موارد سارکوئیدوز یک بیماری است که خود محدود می شود. این بدان معنی است که می تواند ظرف چند سال از بین برود بدون اینکه حتی تحت درمان قرار گیرد. در موارد دیگر ، علائم آن در طول زندگی ظاهر می شود. به ندرت می تواند به مرگ ختم شود.
شایع ترین دلیل برای سارکوئیدوز یک تغییر پاتولوژیک در سلولهای ایمنی به داروهای مختلف ، عوامل بیماری زا یا سموم است که به بدن حمله می کنند. در افراد سالم ، سیستم ایمنی بدن از بدن در برابر اثرات مضر عوامل محیطی محافظت می کند.
در حضور سارکوئیدوز با این حال ، یک واکنش از نوع لنفوسیت افزایش می یابد - T-helpers ، که به شدت به نفوذی که وارد بدن می شود واکنش نشان می دهد. نتیجه این امر تشکیل کانون های التهابی به شکل گرانولوم در بدن است ، اما بیشتر در ریه ها است. برخی دانشمندان معتقدند که علت سارکوئیدوز باکتری مانند سل است. در موارد نادر ، بیماری ارثی است.
علائم سارکوئیدوز

در بعضی موارد ، بیماری به تدریج ایجاد می شود و تشخیص آن سال ها طول می کشد. گاهی اوقات شروع بیماری حاد است و پس از مدت کوتاهی از بین می رود. علائم سارکوئیدوز با توجه به اندام های مربوطه متفاوت است. شایعترین تظاهرات بیماری تنگی نفس و سرفه است. بی اشتهایی و کاهش وزن ؛ خس خس سینه و درد قفسه سینه. تنفس سریع یا ضعیف اریتم گره ای و پلورال پراکنده نادر ؛ خستگی و آرتروز قرمزی چشم و ایجاد تغییرات کوچک مایل به قرمز در صورت و دست ها. خستگی و تعریق شبانه و همچنین خستگی عمومی نیز می تواند از علائم این بیماری باشد.
اشکال خارج ریوی این بیماری ، که بسیار نادر است ، با ظهور لکه های قرمز-آبی در قسمت پایین ساق پا ، یووئیت در چشم ، تورم غدد بزاقی و تخریب کیستیک فالانژ انگشتان ظاهر می شود.
امکان پیشرفت بیماری بدون هیچ علائمی وجود دارد. این در 20٪ موارد اتفاق می افتد. افراد جوان بیشتر از بیمار می شوند سارکوئیدوز ، همانطور که آمارها نشان می دهد زنان بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند.
عوارض سارکوئیدوز
فیبروز ریوی - در التهاب مزمن ریه ها کانون رشد قوی بافت همبند وجود دارد. این امر باعث تضعیف پتانسیل ریه و اختلال در عملکرد تبادل گاز آن می شود.
مشکلات چشمی - اغلب این موارد قرمزی و پارگی چشم است. در موارد بسیار نادر ، آب مروارید ، گلوکوم یا حتی کوری می تواند رخ دهد.
مشکلات پوستی - در بعضی از بیماران تغییرات پوستی ندولار ، تورم و تورم پاها ، مشکلات آرتروز وجود دارد.
سایر عوارض جانبی شامل مشکلات قلبی و کبدی ، تغییرات عصبی و ناباروری است.
تشخیص سارکوئیدوز

تشخیص سارکوئیدوز بر اساس داده های مطالعات مختلف - نمونه برداری ، بافت شناسی و اشعه ایکس است. مواد بیوپسی از تعدادی از اندام ها گرفته می شود ، اما اغلب از ریه ها گرفته می شود.
گرانولومها توسط میکروسکوپ شناسایی می شوند. معاینه با اشعه ایکس بزرگ شدن غدد لنفاوی واقع در مرکز قفسه سینه را نشان داد. همچنین آزمایش خون برای بررسی تغییر در کلسیم سرم یا مشکلات کبدی انجام می شود.
درمان سارکوئیدوز
خوشبختانه بسیاری از بیماران مبتلا به سارکوئیدوز نیاز به درمان خاصی ندارند. در بیش از 95٪ موارد با شکل حاد بیماری و بیش از 70٪ موارد مزمن ، بهبودی خود به خودی مشاهده می شود. با این حال ، معاینات پیشگیری کننده و اشعه ایکس از ریه ها لازم است.
در مواردی که هیچ درمان خود به خودی وجود ندارد ، باید درمان انجام شود. این شامل مصرف داروها ، اغلب داروهای ضد التهاب قدرتمند است. پس از سال ها تجربه در درمان سارکوئیدوز ، داروهای کورتیکواستروئید همچنان درمان اصلی گرانولوم هستند. در برخی موارد ، ممکن است نیاز به ادامه درمان با کورتیکواستروئید در طول زندگی افراد مبتلا باشد.
اقدامات برای سارکوئیدوز
علت سارکوئیدوز هنوز مشخص نیست ، بنابراین هیچ راهی شناخته شده برای پیشگیری یا درمان کامل آن وجود ندارد. با این حال ، بیماران زندگی عادی دارند. برای بهبود اوضاع باید اقداماتی انجام شود. اینها ترک سیگار و جلوگیری از قرار گرفتن در معرض سایر مواد سمی مانند گرد و غبار و مواد شیمیایی است که می تواند به ریه ها آسیب برساند.
سارکوئیدوز شدید می تواند احتمال بارداری را کاهش دهد ، به خصوص در زنان مسن. با این حال ، بسیاری از زنان جوان مبتلا به سارکوئیدوز کودکان کاملاً سالم به دنیا می آورند. معاینات پزشکی منظم و نظارت دقیق بر بارداری لازم است. در برخی موارد ، استراحت در رختخواب در سه ماهه آخر مورد نیاز است.
مقاله آموزنده است و جایگزین مشاوره با پزشک نیست!